در این مقاله خلاصهای از داستانهای حیوانات مادر که مانند یک قهرمان عمل میکنند را آوردهایم.
موجودی که با تمام توان خود مادری میکنند
زمانی که نوزادان عنکبوت صحرایی مادر از تخم بیرون میآیند، او وعدههای غذایی خود را برای تغذیه فرزندانش از معده خود بالا میآورد. او کاملا آرام است تا زمانی که آنزیمهای گوارشی که با استفراغ او بالا میآیند، از درون به او آسیب میزنند. اما او به غذا دادن و محافظت از عنکبوتهای جوان به مدت دو هفته ادامه میدهد تا اینکه آنزیمهایی که از درون شکم او خارج میشوند او را از درون میکشند. اما عنکبوتهای کوچک نمیگذارند که حتی جسد مادرشان بیهوده تلف شود. آنها قبل از اینکه راه خود را در پیش بگیرند، آنچه از مادر باقی مانده است را میبلعند.
شاید پستانداران فرزندان خود را تنها با شیرشان تغذیه کنند، اما این نوع تغذیه نیز کاری تاثیرگذار و چشمگیر است. اورانگوتانهای مادر زیرک تا هشت سال در شب و زیر پوشش درختان به فرزندان خود شیر میدهند، یعنی خیلی بیشتر از زمانی که آنها هنوز کوچک هستند و مادرانشان آنها را با خود حمل میکنند. این طولانیترین زمانی است که یک حیوان وحشی از بچههای خود مراقبت میکند.
موشهای مادر، مهارتهای پدر و مادر بودن را آموزش میدهند
موشهای جوان از موشهای مادر مسنتر راهنماییهایی در مورد نحوه تربیت فرزند دریافت میکنند. مطالعهای که در سال ۲۰۲۱ در مجله نیچر منتشر شد، رفتاری به نام «چوپانی» را گزارش کرد که در آن موشهای مادر، موشهای ماده جوان را به داخل لانهی بچه موشها هل میدهند.
مثل این است که موشهای مادر، این موشهای جوان را تشویق میکنند تا درس کودکداری بیاموزند. رابرت فرومکه، نویسنده و پروفسور دانشگاه نیویورک به پاپیولار ساینس گفت: "این کار آنها توام با خشونت، اجبار یا پرخاشگری نبود، بلکه مانند کار یک مادر باتجربه بود که دست کودک بزرگتر خود را گرفته و او را به داخل مهد کودک میکشاند."